Czwartek, 29 maja 2014 (08:51) 

POP

http://muzyka.interia.pl/pop/news-magdalena-wasylik-i-czarnoksieznik-z-oz-powrot-dorotki,nId,1666210

Na naszych stronach możecie zobaczyć teledysk "Pomóż mi" w wykonaniu Magdaleny Wasylik, który promuje animowany film "Czarnoksiężnik z Oz: Powrót Dorotki".

 

 

Magdalena Wasylik znów śpiewa w animacji /materiały promocyjne

http://muzyka.interia.pl/pop/news-magdalena-wasylik-i-czarnoksieznik-z-oz-powrot-dorotki,nId,1666210

 

"Czarnoksiężnik z Oz: Powrót Dorotki" to nowa animacja twórców "Króla Lwa", "Pięknej i Bestii" i "Pocahontas". Ozdobą filmu są piosenki Bryana Adamsaw interpretacji pamiętanej z "The Voice of Poland" Magdaleny Wasylik (była podopieczną Barona i Tomsona w drugiej edycji).

 

18-latka z Sieradza z programu odpadła na etapie bitew, gdzie "pojedynkowała się" z Magdaleną Tul. Ich duet w przeboju Rihanny "Only Girl (In The World)" uważany jest za jedną z najlepszych bitew w polskiej edycji.

Przed "The Voice of Poland" Magda pojawiła się także w pierwszej odsłonie "Must Be The Music" (dotarła do półfinału). Jest laureatką wielu festiwali piosenki dziecięcej i młodzieżowej. Gdy miała 10 lat, grała już rolę księżniczki Rezedy w musicalu "Akademia Pana Kleksa" w Teatrze Muzycznym Roma w Warszawie. Wtedy też po raz pierwszy zetknęła się z dubbingiem. Dziś jej głosem mówi i śpiewa wiele postaci z popularnych bajek i seriali dla dzieci, jak choćby Dora czy Świnka Peppa.

Jednak prawdziwym powodem do dumy pozostają dla Magdaleny role w polskich wersjach hitów światowej animacji. Wśród nich znalazły się takie przeboje jak: "Strażnicy marzeń", "ParaNorman", "Minionki rozrabiają", "Oz Wielki i Potężny" czy "Kraina Lodu". W świątecznym hicie Wasylik zaśpiewała partie księżniczki Anny, a filmowe piosenki z jej udziałem zdobyły wielką popularność w internecie.

W "Czarnoksiężniku z Oz" Magda wykonuje utwory Bryana Adamsa oryginalnie zaśpiewane przez samą Leę Michele - gwiazdę serialu "Glee". W filmie, oprócz Magdy Wasylik, usłyszymy między innymi piosenki w interpretacji Jarosława Boberka, autora pamiętnego hitu "Wyginam śmiało ciało".

Zobacz teledysk "Pomóż mi":

http://v.iplsc.com/pomoz-mi/000402NOHA19AMBP-V1.mp4

 

 

 

 

 

Magdalena Wasylik Pomóż mi

TEKST PIOSENKI

MAGDALENA WASYLIK: POMÓŻ MI (CZARNOKSIĘŻNIK Z OZ - POWRÓT DOROTKI )

Czas rozruszać stary korzeń

Choć nie jest łatwo
Wiem, rade dam
Wszystko jest możliwe
Bo mam swój plan
Rusz się z miejsca jeśli pragniesz zmian
To nie będzie trudne bo nie jesteś sam
Pomóż mi

(lewa, prawa, lewa, prawa)

Nie możesz przejść
W dole groźna toń
Zbuduję łódź , podam tobie dłoń
Bo w grupie jest siła, z bratem brat
Jeśli kumpli masz to zmieniasz świat
Pomóż mi

Pomóż mi, ja też wesprę cię!
Łatwiej spełniać sny gdy nas więcej jest
Rusz się, rusz się, rusz się, rusz
Pomóż mi
Pomóż mi, ja też wesprę cię!

Pokażmy im siłę bobra

Musze tam dotrzeć
Nie dam rady sam
Podasz mi dłoń, ja ci swoja dam
Ramię w ramie, aż po kres
Wszystko co chcę to ? tu mieć 


Pomóż mi, ja też wesprę cię!
Łatwiej spełniać sny gdy nas więcej jest
Rusz się, rusz się, rusz się, rusz
Pomóż mi
Pomóż mi, ja też wesprę cię!

Dalej chłopcy, dawajcie to na górę
Orzesz, w hebel

Sprawdź tekst "Pomóż mi" w serwisie Tekściory.pl!

Wyścig "szczurów" w krainie OZ

W KRAINIE (wsi ?)

https://www.youtube.com/watch?v=Y4z7WWzMsKA

Czas na młodych | SPOT

https://www.youtube.com/watch?v=787aKrkR1Cc

Janusz Korwin-Mikke - Prezydent 2015

NASZE WYBORY – Tuska i Buula czy KORWINA.

Zrobiło się ciepło, wiosennie.

Proponuję SPACER nie tylko do GALERII BAŁTYCKIEJ

Ale również na tereny bliskie cmentarza na Srebrzysku.

Tam leży pochowana Matka Solidarności ANNA WALENTYNOWICZ.

SOLIDARNOŚĆ ??? !!!

https://www.youtube.com/watch?v=_nbbrhZqAD8

Wypominki - Anna Walentynowicz - cmentarz "Srebrzysko" w Gdańsku - 3 XI 2012

https://www.youtube.com/watch?v=p7u8-PcxdcU

Rodzina wciąż nie wie, gdzie spoczęła Anna Walentynowicz

Opublikowany 09.01.2014

Spośród 24 rosyjskich dokumentacji medyczno-sekcyjnych dotyczących 24 kobiet, które zginęły na pokładzie tupolewa, żadna nie opisuje śp. Anny Walentynowicz.

Spośród 24 rosyjskich dokumentacji medyczno-sekcyjnych dotyczących 24 kobiet, które zginęły na pokładzie tupolewa, żadna nie opisuje śp. Anny Walentynowicz. - Prokuratura Generalna sformułowała szokujące zarzuty, jakoby ekshumacja była skutkiem tego, że Janusz Walentynowicz nie rozpoznał zwłok matki, kiedy przyleciał do Moskwy na identyfikację. Prokuratura Generalna podtrzymuje swoje stanowisko, tymczasem nie ma ono potwierdzenia w faktach - z Antonim Macierewiczem rozmawia Katarzyna Pawlak.

Ale czy na pewno??? Można zwariować.

Ukochany kraj, umiłowany kraj , ukochane są miasta i wioski !

https://www.youtube.com/watch?v=YC4qMXZs0Lk

Mazowsze - Ukochany kraj

Tekst piosenki:

Wszystko tobie, ukochana ziemio,

nasze myśli wciąż przy tobie są,

tobie lotnik triumf nad przestrzenią,

a robotnik daje dwoje rąk.

Ty przez serce nam jak Wisła płyniesz,

brzmi jak rozkaz Twój potężny głos,

murarz, żołnierz, cieśla, zdun, inżynier

wykuwamy twój szczęśliwy los.

Refren

Ukochany kraj,

umiłowany kraj,

ukochane i miasta, i wioski,

ukochany kraj,

umiłowany kraj,

ukochany, jedyny, nasz, polski.

Ukochany kraj,

umiłowany kraj,

ukochana i ziemia, i nazwa,

ukochany kraj,

umiłowany kraj,

nasza droga i słońce, i gwiazda.

2.

My trudności wszystkie pokonamy,

żaden wróg nie złamie hartu w nas,

w słońce jutra otworzymy bramy,

rozśpiewamy, rozświecimy czas.

To dla ciebie najgorętsze słowa,

wszystkie serca, siła wszystkich rąk,

to dla ciebie, piękna i Ludowa,

każdy dzień i każdy nowy dom.

Refren

Ukochany kraj,

umiłowany kraj,

ukochane i miasta, i wioski,

ukochany kraj,

umiłowany kraj,

ukochany, jedyny, nasz, polski.

Ukochany kraj,

umiłowany kraj,

ukochana i ziemia, i nazwa,

ukochany kraj,

umiłowany kraj,

nasza droga i słońce, i gwiazda.

Część I.

Przystanek TWORKI

https://www.youtube.com/watch?v=Lr-g_iIfluw

Opublikowany 07.06.2013

Reportaż z Zakładu Psychiatrycznego w Tworkach.

1944junker 2 miesiące temu

Przecież jak taki lekarz się kilkanaście lat nasłucha to ładnie ma pod beretem. Trzeba mieć spory dystatns żeby samemu nie zwariować. Podziwiam psychiatrów... 

Odpowiedz · 2 

Zobacz wszystkie 2 odpowiedzi 

gigabyte22sc 3 dni temu

+1944junker moj znajomy jest psychiatra powoli sam zaczyna wariowac sluchajac i widzac takie rzeczy juz ponad 20 lat....

Odpowiedz · 

neurokillbill88 4 tygodnie temu

leczę się na nerwicę lękową, miałem już silne myśli samobójcze, ale na szczęście do psychiatryka jeszcze nie trafiłem

Odpowiedz · 1 

Maciej Ślusarczyk 3 miesiące temu

Ja powiem tak - mieszkam niedaleko tego zakładu, i tam na tyłach za laskiem znajdują się małe budynki - są to oddziały z najcięższymi przypadkami. Podczas pory letniej zauważyłem, że drzwi boczne jednego z budynków zostają otwarte, by pacjenci mogli wyjść na ,,plac zabaw" jaki znajdował się między budynkami. (siatka oddzielająca mnie od placu zabaw miała wysokość około 0,5 metra - może 0,75 metra). Pacjenci kiedy wychodzili, zachowywali się jak zombie z Resident Evil. Powłóczyli nogami, z trudem schodzili po małych schodkach. Metr drogi pokonywali w około 10 sekund. Wystarczy sobie wyobrazić, co im zostało podane skoro wszyscy byli tak ,,naćpani", że osoby niebędące pacjentami trafiłyby od razu do szpitala po kroplówki i detoksykacje. - Straszny widok po prostu.

Pokaż więcej

Odpowiedz · 2 

Jacek R 8 miesięcy temu

Odnośnie mojego dzisiejszego zdjęcia ze stacji Tworki.

Odpowiedz · 2 

marcin zet 3 miesiące temu

Mixowanie ludzi z agorafobią w połączeniu z ludźmi z zaburzeniami lękowymi to jakaś paranoja. Dramat. Oglądając ten dokument ma się wrażenie, że personel nie jest w stanie wyleczyć, tylko leczyć, a chorzy znów wrócą...

Odpowiedz · 

gangliozyd 3 tygodnie temu

agorafobia to tez zaburzenie lekowe. Niestety ogromna większość pacjentów musi byc leczona do konca zycia.

Odpowiedz · 

JARO 5 miesięcy temu

Dobry reportaż zapraszam do siebie na Oddział :)

Odpowiedz · 1 

RidiculousThought 3 miesiące temu

Bardzo dziękuję za ten poruszający dokument.

Odpowiedz · 

Peter Kowalski 5 miesięcy temu

14:43 kobieta mowi, ze choruje 18 lar na deppresje i nic polepszenia nie ma. Ja choruje oid 1993 roku (21 lat) i takze nie ma polepszenia i chyba nigdy nie bedzie :(((

Odpowiedz · 

gangliozyd 3 tygodnie temu

miales juz elektrowstrzasy?

Odpowiedz · 

KRÓL BENGERÓW 2 tygodnie temu (edytowany)

+Peter Kowalski ja mam Chad i ten sam rocznik :)

Odpowiedz · 

lmr501 3 miesiące temu

42:43 jak dzialaja złodzieje w sluzbie zdrowia, widać gość z prawej grzebie kobiecie w kieszeni, to skandal, powinni takiego to pierdla wsadzic

Odpowiedz · 

Kazik Małecki 3 miesiące temu

To nie złodziej tylko lekarz , schowali jej rzeczy do depozytu

Odpowiedz · 

Asia m 10 miesięcy temu

to jest pic na wode wiem co tam sie wyprawia moja dziewczyna tam jest nie wiem co zrobic mam

Odpowiedz · 

Zobacz wszystkie 2 odpowiedzi 

neurokillbill88 4 tygodnie temu

nie wiem, czemu miała służyć ta drastyczna muzyka. Odstraszeniu potencjalnych pacjentów? pokazaniu ludzi ciężko chorych jako straconych?

Odpowiedz · 

WhiteEagle PL 3 miesiące temu

PSYCHIATRZY milutcy do kamery. bez kamery... koszmarek, traktowanie pacjentów jak podludzi, faszerowanie "lekami" wyzywanie sie emocjonalne na najsłabszych... kto był to wie. NIK powinien wejść...

Odpowiedz · 

Tomek Wojdyga 1 rok temu (edytowany)

Ludzie to jest totalny kicz robiony pod publike,jestem chory i byłem w szpitalu choc innym Warszawskim i uwierzcie że to nie wygląda tak jak na filmie gdzie pokazuje sie mily i dobry personel ktory wsluchuje sie w przezycia chorobowe pacjenta,tam sie mowi 2 zdania i wystarczy i dostaje sie juz tylko leki po ktorych sie juz nie mówi nic i chorzy tam prawie nic nie mowia przewaznie, ciekawi mnie tez czy pacjenci na filmie sa prawdziwi czy podstawieni bo wiem ze my chorzy gadamy rozne rzeczy ale cos mi sie wydaje ze to szopka rezysera bo watpie by jakikolwiek pacjent sie zgodzil na "role"filmowa no chyba ze zostal przekupiony paczka papierosow ale nikt by sie nie zgodzil na wykorzystywanie chorych ludzi do filmu to lipa choc "Hotel"prawdziwy moze tam kiedys bede a moze nie hehehehe ale wiem ze tak milo i przytulnie jak na tym filmie gdzie pokazuje sie milych i troszczacy sie personel to nie jest  ale i my jestesmy szczegolnymi pacjentami to fakt :)

Pokaż więcej

Odpowiedz · 8 

Zobacz wszystkie 2 odpowiedzi 

officialSinai 7 miesięcy temu

Uwierz, w niektórych zakładach psychiatrycznych jest bardzo ale to bardzo sympatyczna atmosfera, miłe sanitariuszki, życzliwe, uprzejme :) 

Odpowiedz · 

Jan Trzeci Kowalski 6 miesięcy temu (edytowany)

18:38  nieślubne potomstwo Tadeusza Rydzyka

Odpowiedz · 

Krecimir 1 rok temu

Dobry reportaż, niemniej jednak wstrzasajacy.Ci ludzie zdają sobie sprawę ze swojej choroby I próbują sobie pomóc, oby im się to udało..Mój sp.Ojciec przebywał w tym szpitalu jako ranny w Powstaniu Warszawskim w dniu 20 wrzesnia 1944 roku. Pozdrawiam.

Odpowiedz · 2 

bomnieniema 1 rok temu

Bardzo dobry reportaż. Kto jest jego autorem?

Odpowiedz · 2 

Zobacz odpowiedź 

radekvideo 1 rok temu

dzięki za wrzutę

Cześć II

Ta ostatnia niedziela ?

http://polki.pl/we-dwoje/szpital;srebrzysko;gdansk,zoz,33448.html

Wojewódzki Szpital Psychiatryczny im.prof. Tadeusza Bilikiewicza w Gdańsku

Gdańsk, ul. Srebrniki 17 (pomorskie / powiat M. Gdańsk)

telefon 58 524-75-00,email szpital@wsp-bilikiewicz.pl,www www.wsp-bilikiewicz.pl

https://www.youtube.com/watch?v=N8Pttqh4Sk0

Srebrzysto (Srebrzysto !)

http://www.niedziela.pl/artykul/97614/nd/Wojtyla-i-Kepinski-o-cierpieniu

Wojtyła i Kępiński o cierpieniu

Zdzisław Jan Ryn

Warto spojrzeć na problem cierpienia z perspektywy zdawałoby się odległych od siebie dyscyplin, jakie uprawiali Karol Wojtyła i Antoni Kępiński

Fot. ARCHIWUM AUTORA

Abp. Karol Wojtyła nad grobem przyjaciela Antoniego Kępińskiego, czerwiec 1972

Karol Wojtyła - kapłan, teolog, filozof, poeta, mistyk, papież. Antoni Kępiński - lekarz psychiatra, profesor, szef Katedry Psychiatrii w krakowskiej Akademii Medycznej, humanista, twórca psychiatrii aksjologicznej, samarytanin naszych czasów. 
Biografie obu przypadły na okres dwudziestowiecznej apokalipsy - drugiej wojny światowej, z niemieckimi obozami koncentracyjnymi i sowieckimi gułagami. Karol Wojtyła po maturze podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie okupacji pracował fizycznie w kamieniołomie, był świadkiem tragedii wielu polskich i żydowskich rodzin, sam cudem uniknął obozu i śmierci. 
Antoniemu Kępińskiemu wojna przerwała studia medyczne po III roku. Ochotniczo wstąpił do wojska. Dostał się do niewoli, tułał się po obozach jenieckich, aby w końcu trafić do obozu koncentracyjnego w Miranda de Ebro w Hiszpanii. Po uwolnieniu ukończył studia medyczne na Polskim Wydziale Uniwersytetu w Edynburgu. Po wojnie wrócił do Krakowa i podjął pracę w Klinice Neurologiczno-Psychiatrycznej UJ. 
Warto wspomnieć, że Wojtyła i Kępiński poznali się w latach licealnych, jako prezesi Sodalicji Mariańskiej: Wojtyła w Liceum Wadowickim, Kępiński w Liceum Nowodworskiego w Krakowie. Przypomniał ten epizod abp Wojtyła podczas sympozjum, jakie w kilka lat po śmierci Kępińskiego zorganizował w Pałacu Biskupim w Krakowie. Młodzieńcza przyjaźń przetrwała do śmierci Kępińskiego w 1972 r. Bp Wojtyła był celebransem na jego pogrzebie na cmentarzu Salwatorskim. 
Fenomen ludzkiego cierpienia był jednym z głównych wątków zarówno w refleksji Karola Wojtyły, jak i Antoniego Kępińskiego. Karol Wojtyła pozostawił nam swoistą katechezę cierpienia z perspektywy teologicznej i filozoficznej, a Kępiński w oparciu o kliniczne doświadczenie zbudował podstawy pod psychiatrię humanistyczną i aksjologiczną. Z perspektywy 40 lat od śmierci Kępińskiego i 7 lat od śmierci Jana Pawła II widać wyraźnie, że te różne perspektywy łączy wspólny nurt: poszukiwanie sensu i nadanie sensu ludzkiemu cierpieniu. 
Z rozważań Karola Wojtyły wynika, że ból i cierpienie nie są daremne, ich wymiar wykracza poza osobiste doświadczenie człowieka, a sens staje się zrozumiały niekiedy dopiero w perspektywie transcendentnej. Słowo „cierpienie” posiada szerszy zasięg i dotyczy nie tylko fenomenu choroby, fizycznej czy psychicznej. Można bowiem cierpieć zarówno w chorobie, jak i w zdrowiu. Źródłem cierpienia mogą być ogólniejsze przyczyny, jak głód, pragnienie, klęski żywiołowe, pozbawienie wolności, oraz czynniki subiektywne, jak lęk, zagrożenie, nieszczęśliwa miłość, zdrada, poniżenie godności, doświadczanie zła itp. Pojęcie bólu odnosimy najczęściej do bólu cielesnego, a pojęcie cierpienia moralnego do bólu duszy. Pierwszym zajmuje się lekarz, natomiast drugi jest bliższy kompetencjom kapłana. 
Jan Paweł II zwrócił uwagę, że cierpienie ma również wymiar społeczny, a nawet ogólnoludzki. Cierpienie może ogarniać całe narody lub grupy etniczne, np. podczas wojen, powstań, zaborów czy naruszania praw człowieka. Wyznawcy różnych religii cierpią za swoją wiarę, w jej obronie są gotowi oddać życie. Heroiczne postawy męczenników za wiarę stały się podstawą wyniesienia ich na ołtarze. 
Użycie przez Jana Pawła II słów Chrystusa: „Nie lękajcie się!” zapoczątkowało swoistą psychoterapię uniwersalną, jaką roztoczył Papież nad zalęknionym i poniżonym człowiekiem w różnych częściach świata. Nie bez powodu mówi się, że wybór Karola Wojtyły na papieża był znakiem czasu. 
XX wiek był bezprzykładny w wyrafinowaniu i masowości zadawania cierpienia - niezawinionego! Poczucie sprawiedliwości przybrało paradoksalny kształt w doznaniach byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Niektórzy z nich czują się winni, że przeżyli, podczas gdy inni, może lepsi od nich - zginęli. To, że żyją, odczuwają paradoksalnie jako akt niesprawiedliwości - to tamci powinni przeżyć, bo bardziej na to zasłużyli. 
W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie o sens cierpienia warto przekształcić pytanie: dlaczego cierpię? w pytanie: dla kogo lub w jakiej intencji cierpię? W kontakcie z chorym, zwłaszcza w stanie terminalnym, pozwala to przejść z płaszczyzny przyczynowej na płaszczyznę intencjonalności, a to pomaga w odnalezieniu sensu w każdym cierpieniu. W tym zapewne kryje się jeden z paradoksów cierpienia, polegający na tym, że osoby bardzo cierpiące mogą się czuć szczęśliwe. 
Choroba i cierpienie nie zawsze wiążą się z przeżywaniem nieszczęścia. Mówi się, że wielkie dzieła rodzą się w cierpieniu. Wiele mogą o tym powiedzieć twórcy, artyści, wiele przykładów dają żołnierze oddający życie w obronie wyższych wartości, a także męczennicy czy święci. Przykładem może być postać Adama Chmielowskiego - św. Brata Alberta. Doświadczał cierpienia we wszystkich wymiarach: fizycznym, psychicznym i duchowym. Przebyta melancholia z urojeniami depresyjnymi była zapewne kulminacją i wymiarem psychicznym bólu jego duszy czy bólu egzystencjalnego („dolor existentiae”). W tym skrajnym wymiarze cierpienia dokonywała się filozoficzna transformacja osobowości Adama Chmielowskiego. W jej zrozumieniu pomocna jest jedna z koncepcji Antoniego Kępińskiego, w której traktuje on pewne zaburzenia psychiczne jako skutek zakłócenia porządku wartościującego (aksjologicznego), a więc przede wszystkim porządku moralnego. Kępiński w „Melancholii” pisze: „Ludzie dotknięci tymi zaburzeniami znoszą piekło życia za przekroczenie tkwiącego w przyrodzie prawa moralnego. Wydaje się, że człowiek nie może się wyzwolić z ludzkiego porządku moralnego; jest skazany na własne sumienie. Ono jest często przyczyną nerwicowego obniżenia nastroju czy nastawienia hipochondrycznego; poczucie choroby staje się wówczas swoistą karą”. 
Życie i postawa Brata Alberta po przebyciu melancholii zaświadcza o twórczym charakterze cierpienia. Nie sposób oderwać się od myśli, że Jan Paweł II w liście apostolskim „Salvifici doloris” stał blisko Brata Alberta. Jak niewielu poznał tajemnice jego duchowości i poświęcił mu sztukę teatralną. To właśnie do tej postaci możemy odnieść stwierdzenie, że człowiek w cierpieniu i poprzez cierpienie „znajduje jakby nową miarę całego swojego życia i powołania. Odkrycie to jest szczególnym potwierdzeniem wielkości duchowej, która w człowieku całkiem niewspółmiernie przerasta ciało” („Salvifici doloris”, s. 47) 
Bezpośrednio po kanonizacji Brata Alberta Ojciec Święty powiedział do nas, że choroba psychiczna nie musi być przeszkodą do świętości, lecz może być też drogą do świętości. Myśl ta zakiełkowała w praktyce psychiatrycznej nie tylko w środowisku krakowskim. Kiedy w psychoterapii cierpiących z powodu melancholii brakowało argumentów racjonalnych, sięgano nieraz do owej papieskiej refleksji: „Choroba psychiczna może być drogą do świętości”. Jan Paweł II podzielił się wówczas przejmującym wspomnieniem, że kiedy jako młody ksiądz pisał sztukę „Brat naszego Boga”, nie wyobrażał sobie, że kilkadziesiąt lat później będzie wynosił na ołtarze bohatera swej sztuki. Jakże bliska jest ta refleksja temu, co powiedział później w Krakowie-Łagiewnikach, poświęcając sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Nawiązał do swej pracy w pobliskim kamieniołomie na Zakrzówku. Wówczas także nie mógł sobie wyobrazić, że po latach ten sam robotnik w drewniakach będzie poświęcał to sanktuarium i mówił o potrzebie wyobraźni Bożego Miłosierdzia. 
Zgodnie ze współczesną wiedzą psychologiczną Jan Paweł II wskazywał chorym trzy etapy przeżywania cierpienia: uświadomienie cierpienia, jego twórczą akceptację i etap ofiary, etap dedykacji. W tym duchu przeżywał własne cierpienie po zamachu na swoje życie: „doświadczyłem wielkiej łaski, cierpieniem i zagrożeniem własnego życia i zdrowia mogłem dać świadectwo...”. 
Nie bez powodu Jan Paweł II sięgał do myśli swego licealnego kolegi w przygotowywaniu homilii i listów apostolskich do chorych na całym świecie oraz w redagowaniu katechezy o ludzkim cierpieniu. Lekarz koncentruje się na ogół na pierwszych dwóch etapach: diagnozy i adaptacji do cierpienia w poszukiwaniu skutecznego leczenia. Kępiński rozszerzył tradycyjne zasady deontologiczne lekarza o istotną powinność, jaką jest zwiększanie poczucia wartości samego chorego, także jego godności, co w odniesieniu do chorych psychicznie ma szczególne znaczenie, gdyż często na tym zasadza się źródło cierpienia psychicznego. Wyrazem tego może być jedna z sentencji Kępińskiego, którą zawarł w zdaniu: „Pacjent zawsze ma rację”. Z przykazania miłości wywodzi się nakaz afirmacji wartości osoby i afirmacji życia: w zdrowiu i w chorobie. Według Kępińskiego, tylko związek lekarza i chorego oparty na miłości ma walor terapeutyczny. Głosząc apoteozę miłości, Kępiński nie dopuszczał żadnej formy władzy nad drugim człowiekiem. Uważał to bowiem za sprzeczne z naturalnym porządkiem moralnym i istotą człowieczeństwa. Wyraził to może najdobitniej w eseju oświęcimskim, zatytułowanym „Refleksje oświęcimskie. Psychopatologia władzy”. Z doświadczenia obozowego zrodziły się Kępińskiego rozważania nad patologią wojny, obozów koncentracyjnych i gułagów XX wieku, uznanych za współczesną apokalipsę. 
Osiowym stwierdzeniem psychiatrii aksjologicznej jest przekonanie, że człowiek nie może się wyzwolić z ludzkiego porządku moralnego; jest skazany na własne sumienie. Człowiek jest w sposób nieuchronny istotą moralną. Jego zdaniem, warstwa konstytucyjna, a więc wrodzona, obejmuje naturalny porządek moralny, niezależny od kręgu kulturowego czy uwarunkowań społecznych. Dlatego tak ważną rolę w życiu człowieka odgrywa wiara: chroni przed chaosem aksjologiczno-moralnym, porządkuje życie wewnętrzne, nadaje życiu sens, wreszcie - jak widzimy to w praktyce lekarskiej - mobilizuje fizycznie i psychicznie. 
W życiu Wojtyły i Kępińskiego ukazał się nurt cierpienia w skrajnym wymiarze. W życiu Ojca Świętego kulminacyjnym momentem był zapewne zamach na jego życie, a w życiu Kępińskiego - pobyt w obozie koncentracyjnym. Kępiński umarł z Biblią w ręku, o której mówił nieraz, iż jest najlepszym podręcznikiem psychiatrii. Nie bez powodu w biografii Kępińskiego użyto określenia „homo religiosus”. Ci, którzy go dobrze znali - napisał jeden z uczniów - pamiętają, że był przepojony pierwiastkiem religijności, czyli posiadał coś w rodzaju immanentnej potrzeby wiary.

Porównaj ceny (książka, ebook, audiobook).

Czytaj online.

Komentuj

Jest to książka o depresji, smutku, stanach nerwicowych — występujących w różnych chorobach psychicznych, ale i towarzyszących codziennemu życiu ludzi w różnym wieku i w różnych życiowych sytuacjach.

To, co napisał Kępiński o leczeniu depresji nadal pozostaje w mocy - staranna i wnikliwa analiza treści przeżyć jest jedynym sposobem postępowania zmierzającym do zaproponowania pacjentowi leczenia, dobranego do jego osobowości, a nie choroby.

Powstała koncepcja, która nie prowadzi do opisania jeszcze jednego szczegółu, a wręcz przeciwnie - wbrew utracie przez naszą cywilizację wiary w możliwość ogarnięcia całości - podejmuje próbę jej opisania.

Autor całe życie poświęcił chorym, darząc ich szacunkiem, współczuciem, oferując przyjaźń i zrozumienie. W ostatnich latach życia, nękany nieuleczalną chorobą, spisał A. Kępiński swoje praktyczne doświadczenia lekarskie, pozostawiając książki ważne dla lekarzy, ale równocześnie, przez swój głęboko humanistyczny stosunek do chorego, czytelne i przystępne dla każdego — do dziś niezastąpione.

W sytacjach poważnych ze zdrowiem psychicznym nie poradzimy sobie SAMI.

Konieczna jest opieka DRUGIEGO CZLOWIEKA – lekarza psychiatry i humanisty na miarę śp. Antoniego KĘPIŃSKIEGO.

https://www.youtube.com/watch?v=N8Pttqh4Sk0

Srebrzysto

Część III

Miejsce opuszczenia, czy odosobnienia pod opieką Dyrektora Trojanowskiego.

Gdzie te czasy z lat 1971-1979 ?

https://www.youtube.com/watch?v=mrMhmhLUUkk

Wyprawa odc.1 - Opuszczony Szpital Psychiatryczny Srebrniki Gdańsk

Opublikowany 04.11.2014

Urban exploring to świetna zabawa dla lubiących ruch, adrenalinę i ciemności. Z ekipą wybraliśmy się do Gdańska Srebrniki, gdzie znajduje się wojewódzki szpital psychiatryczny. Nas jednak nie interesowała część działająca a opuszczone budynki placówki. Srebrzysko słynie z przerażających i przytłaczających widoków, które można napotkać w starych gabinetach i biurach.

Super linki:
Fejsbuk: http://on.fb.me/ZoJTiO
Tu się dużo dzieje: https://twitter.com/LegvanYT
LAJWY: http://twitch.tv/Legvan_

·                                 Kategoria

• Gry

·                                 Licencja

• Standardowa licencja YouTube

Zaglądam idąc do grobu Ani

ŻEGNAJ Aniu

WYŚCIG SZCZUROW KRAINIE BUULA

NIE MA ZMIŁÓJ SIĘ CHORY CZŁOWIEKU

JAK W TEKŚCIE PONIŻEJ

TU NIE MA DLA CIEBIE MIEJSCA

BRAK KASY AŻ W OCZY KŁUJE. Ni ma.

PO CO NAM SZPITALE PSYCHIATRYCZNE DLA LUDZI W DEPRESJI.

NIECH SOBIE RADZĄ SAMI. CZASAMI I TO BARDZO CZĘSTO WSPOSÓB OSTATECZNY.

http://fakty.interia.pl/prasa/news-rz-coraz-wiecej-samobojstw-w-polsce-miazdzace-statystyki,nId,1720996

Rz": Coraz więcej samobójstw w Polsce. Miażdżące statystyki

1 godz. 26 minut temu
Aktualizacja: 54 minuty temu

Wzrasta liczba samobójstw i prób samobójczych wśród dzieci i młodzieży. Coraz częściej podejmują je osoby między 10. a 14. rokiem życia - wynika z najnowszego raportu Biura Analiz Sejmowych, na który powołuje się "Rzeczpospolita".

Coraz więcej samobójstw w Polsce.

/©123RF/PICSEL

Do samobójstw najczęściej popychają nieporozumienia rodzinne, choroba psychiczna, zawód miłosny oraz zła sytuacja materialna. 

Jak wskazuje autorka raportu, Polska pod względem liczby samobójstw wśród państw UE jest w ścisłej niechlubnej czołówce. Każdego roku w grupie 100 tys. osób aż 15 z nich targnęło się na swoje życie. Unijna średnia wynosi 9,4.

REKLAMA

Jak wskazuje "Rzeczpospolita", najbardziej niepokoi wzrost liczby samobójstw i prób samobójczych wśród dzieci i młodzieży. W grupie wiekowej od 10. do 14. lat tylko w ubiegłym roku odnotowano 71 tego typu zdarzeń, w latach ubiegłych ich liczba wynosiła ok. 40. 

Nie lepiej wyglądają statystyki dotyczące osób nieco starszych.  W grupie osób pomiędzy 15. a 19. rokiem życia liczba samobóstw wzrosła o 53 procent, a w grupie od 20 do 24 lat - wręcz się podwoiła.  Eksperci wskazują, że miażdzące statystyki to efekt stresu, tempa życia oraz coraz wyższych wymagań narzucanych przez szkołę czy najbliższe otoczenie. Raport dowodzi też, że system opieki psychiatrycznej jest niewydolny. Pomoc uzyskuje zaledwie 25 procent potrzebujących. 

Więcej w "Rzeczpospolitej"

Czytaj więcej na http://fakty.interia.pl/prasa/news-rz-coraz-wiecej-samobojstw-w-polsce-miazdzace-statystyki,nId,1720996#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome

·  Anioł z Auschwitz | Blog Biszopa

blogbiszopa.pl/2010/07/aniol-z-auschwitz/

7 lip 2010 - Postanowiła, że zgłosi się na ochotnika do obozu w Oświecimiu, ... Na jej oczach jeden z więźniów popełnił samobójstwo rzucając się na druty ... z więźniami, co było równoznaczne ze złamaniem obowiazującego ją  ...

·  16 Polaków dziennie popełnia samobójstwo. Ginie więcej ...

www.tvp.info/.../16-polakow-dziennie-popelnia-samobojstwo-ginie-wiec...

21 lut 2015 - Myśli samobójcze to skrajny objaw depresji, na którą cierpi już 1,5 miliona Polaków. ... Ile majchrowski przesrał pieniędzy przez lata swojej władzy. ... Postawcie sobie kolejne, złocone sanktuarium na górze, żeby Wam bliżej było do chmurek, a od Państwa Naszego się .... Mariusz Pokuciński · Oswiecim.

I TYLKO ZAKLADY POGRZEBOWE i KAMIENIARZE MAJĄ SIĘ DOBRZE, A NAWET BARDZO DOBRZE.

WYPASIONA „ZIELEŃ”

„Człowiek rozwija się przez całe życie, ale jednak to, co nabył w dzieciństwie, pozostaje zasadniczą wytyczną na dalszy ciąg jego nieraz zmiennej i burzliwej historii”

Antoni Kępiński – „Lęk”

http://ksiazki.onet.pl/poznaj-siebie-samotnosc-lek-depresja-poradnik-antoniego-kepinskiego-nie-tylko-dla

1. AutorAntoni Kępiński
2. WydawcaWydawnictwo Literackie
3. Data i miejsce wydania2003 Kraków
4. Liczba stron280
5. OkładkaMiękka okładka
6. ISBN83-08-03453-5

·  Lęk, Antoni Kępiński, Wydawnictwo Literackie

www.wydawnictwoliterackie.pl/ksiazka/2367/Lek---Antoni-Kepinski

Różne rodzaje lęku towarzyszą wszystkim ludziom... Antoni Kępiński – wyjątkowy lekarz, humanista i filozof - potrafi z lękiem oswoić, potrafi lęk objaśnić, opisać ...

·  Melancholia, Antoni Kępiński, Wydawnictwo Literackie

www.wydawnictwoliterackie.pl/ksiazka/.../Melancholia---Antoni-Kepins...

Jest to książka o depresji, smutku, stanach nerwicowych — występujących w różnych chorobach psychicznych, ale i towarzyszących codziennemu życiu ludzi w ..

Tede
Wyścig szczurów - tekst piosenki

• zgłoś błąd / edytuj tekst 
• edytuj video 
• do ulubionych

• dodaj komentarz

Czasem się spotyka
Rówieśnika
Gajer neseser firmowa bryka
Zegar tyka
Czas ludzi zmienia
Charakterystyka pokolenia
To wychylenia każdy ma wychylenia
A ja mam takie wspomnienia
Ławka chłopaki z bloków osiedle
Letni wieczór i Ty podszedłeś
I gadka
Temat twoja posadka
Zero żartów i nawijki o małolatkach
Tylko o firmowych wydatkach
Spadkach
Notowań konkurencji
Potem gładka
Przejściówka do pensji
Cztery brutto to cię kreci
Nara e momencik
Na miejscówce
Wszyscy macie tu po wizytówce

Człowiek e to wyścig szczurów
Do szklanych domów z szarych murów
Jak twój guru
To PLN ty przegrasz wyścig ten x2

Na codzień styl jak na wesele
Gant-ele
Włosy natarte żelem
Bieg za portfelem co
Portfel jest celem no
Ten kto nie jest jak ty jest nikim
Forsa woda narkotyki
Kurwy firmowe bankieciki
Parę łyków ameryki
Niejeden się tym zachłysnął niejednemu sen z oczu prysnął
Przysnął
A gdy się obudził
Były szczury nie było ludzi
I co nikt nie podał mu dłoni
Każdy szczur gonił
Za szczurem
Spadł w dół a tak szedł w gore x2

Ref. x2

E ty słyszysz mnie na bankiecie
Wiem, że ćpałeś koks w klozecie
Jesteś najlepszy na świecie
Bzdury, jesteś śmieciem
Co patrzy z góry
Nie mam fury
To czekaj człowiek
Jeszcze ci oczy wyskoczą z powiek
Ja czekam sobie czekam czekam
Jeszcze się miniemy przyrzekam
Pisze rymy
Robię bity
Gram koncerty nagrywam płyty
Pieprze twoje szczyty
Wole hity
Wiec nie pierdol mi ty
Ze jestem gorszy
Bo ty widzisz pozytyw przez pryzmat forsy dokładnie wiesz
Ty widzisz pozytyw przez pryzmat forsy
Fleszy błyski
Najdroższa whisky
Wielko budżetowe teledyski
Nie myśli o tym wszystkim TeDe
My mamy kompakt dyski CD
Kasety MC
Winyle LP
I ręce podniesione na koncercie
Ty toniesz w stercie
Papierów na biurku
Wiesz co pierdol się szczurku!

Ref. x4

Część IV Żegnaj ANIU

http://gdanscyprzewodnicy.blogspot.com/2010/12/anna-walentynowicz-anna-solidarnosc.html

piątek, 24 grudnia 2010

Anna Walentynowicz – „Anna Solidarność” (1928 – 2010)

Anna Walentynowicz jest pochowana na cmentarzu Srebrzysko, w rejonie VII z prawej strony patrząc od głównego wejścia, na górce, obok ukochanego męża.  Nagrobek jest granitowy, obok stoi krzyż, który po śmierci męża sama zespawała z solidnego żelaza i pomalowała, za nagrobkiem jest biało-czerwona flaga z napisem "Żegnaj Aniu Solidarność Walcząca Trójmiasto".

  Od Anny wszystko się zaczęło, nawiązując do słów Jana Pawła II w Wadowicach 16.06.1999 r. Nie do przecenienia są jej zasługi w powstaniu Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność". Dzieje jej życia są podobne do losów wielu robotników PRL – od przodownicy pracy do nieugiętej opozycjonistki.

Urodziła się w 1928 r. w Równem na Wołyniu, obecnie Ukraina. Podczas wojny zginęli jej rodzice. W 1950 r. zapisała się na kurs spawacza i trafiła do Stoczni Gdańskiej. Szybko stała się przodowniczką pracy, wyrabiając 270 procent normy. Jej zdjęcia trafiały do gazet. W nagrodę, jako członkini komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, zostaje wysłana na zjazd młodzieży do Berlina. Wkrótce jednak oddała legitymację ZMP i wstąpiła do Ligi Kobiet.

Jako działaczka zabiegała o prawa pracowników. Wtedy zaczęły się jej kłopoty z Urzędem Bezpieczeństwa. Funkcjonariusze UB wzywali ją na rozmowy ostrzegawcze. Ciężka praca spawacza zrujnowała jej zdrowie. Mogła przejść na rentę, ale nie chciała. Przekwalifikowała się na suwnicową. Z pracy pierwszy raz usiłowano ją wyrzucić w 1968 r., gdy domagała się wyjaśnienia defraudacji pieniędzy z funduszu zapomogowego. Jednak w jej obronie stanęła cała załoga wydziału W-3, gdzie pracowała.

W 1970 r. brała udział w protestach na Wybrzeżu. Podczas robotniczego protestu w grudniu 1970 r. przygotowywała strajkującym posiłki. W styczniu 1971 r. wybrano ją na delegatkę na spotkanie z Edwardem Gierkiem.

W 1978 r. zaangażowała się w działalność Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Na początku związek liczył kilkanaście osób, Walentynowicz udostępniała często swoje mieszkanie do spotkań organizacji. Stało się to między innymi przyczyną, że 7 sierpnia 1980 r. została bezprawnie zwolniona ze Stoczni Gdańskiej. Anna Walentynowicz zwróciła się o pomoc do Bogdana Borusewicza, który wraz z innymi członkami Wolnych Związków zorganizował strajk w Stoczni Gdańskiej, który rozpoczął się 14 sierpnia 1980 r. i doprowadził do powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność".

Gdy 16 sierpnia 1980 r. dyrekcja stoczni wyraziła zgodę na realizację głównych postulatów strajku - przywrócenia do pracy Anny Walentynowicz i Lecha Wałęsy, budowę pomnika ofiar Grudnia, przeprowadzenie wolnych wyborów do związków zawodowych stoczni i podwyżki płac. Walentynowicz wraz z Aliną Pieńkowską apelowały o nieprzerywanie strajku, o solidarność z zakładami, których postulaty nie zostały spełnione. Te wspaniałe kobiety zatrzymały wychodzących robotników i strajk był kontynuowany.

Walentynowicz została członkinią Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego i członkiem Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ, była również sygnatariuszem porozumień sierpniowych.

Internowana w stanie wojennym; potem kilka razy aresztowana. W 1981 r. inwigilowało ją ponad 100 funkcjonariuszy i tajnych współpracowników SB.

Po 1989 r. Walentynowicz należała do najbardziej konsekwentnych krytyków Okrągłego Stołu i Lecha Wałęsy. Ze związku odeszła jeszcze w latach 80., krytykując ówczesne kierownictwo związku skupione wokół Wałęsy. Istotą sporu stały się podejrzenia wobec Wałęsy o współpracę z SB.

Zasługi Anny Walentynowicz doceniła kapituła Orderu Orła Białego, w dniu 3 maja 2006 r została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego tym najwyższym odznaczeniem Rzeczpospolitej Polski.

Anna Walentynowicz zginęła w katastrofie prezydenckiego samolotu 10 kwietnia 2010 r pod Smoleńskiem.

Od 12 listopada 2010 r. rondo u zbiegu ulic Bosmańskiej i Benisławskiego na gdyńskim Oksywiu nosi imię tragicznie zmarłej Anny Walentynowicz.

Opracowała: Maria Tomaszewicz

http://gdanscyprzewodnicy.blogspot.com/2010/12/anna-walentynowicz-anna-solidarnosc.html

http://www.eostroleka.pl/ponowny-pogrzeb-sp-anny-walentynowicz-tysiace-osob-zegnalo-legende-8222solidarnosci8221,art31466.html

 | 28 września 2012 r.

Dział: Polska

Tagi: Gdańsk Anna Walentynowicz pogrzeb cmentarz Anna Walentynowicz pogrzeb pogrzeb Anny Walentynowicz Jarosław Kaczyński Marta Kaczyńska

Śp. Anna Walentynowicz

Gdańsk: Tysiące osób żegnały w piątek legendę „Solidarności”, śp. Annę Walentynowicz. 

W mszy pogrzebowej, która odbyła się w kościele Najświętszego Serca Jezusowego, uczestniczyli m.in. prezes PiS Jarosław Kaczyński, Marta Kaczyńska, Joanna i Andrzej Gwiazdowie, liczni posłowie klubu Prawa i Sprawiedliwości oraz rodziny innych ofiar katastrofy. 

- To była naprawdę osoba, o której można uczciwie powiedzieć, że była wielką Polką, wielką postacią naszej historii współczesnej - powiedział dziennikarzom prezes PiS przed wejściem do kościoła. - Była to osoba - wydawałoby się - skazana na bardzo skromny los. Urodziła się w bardzo biednej rodzinie, była sierotą, nie mogła się uczyć, a mimo wszystko w polskiej historii odegrała tak wielką rolę. I pozostanie już na zawsze symbolem Solidarności, tego wszystkiego, co w Solidarności było najlepsze i co się nie zepsuło, nie zdegenerowało. Ostatnia część życia Walentynowicz, ta po 1989 r., była tak ważna, bo wielu wybrało łatwiejsze rozwiązania, a ona wybrała najtrudniejsze. Bogu najwyższemu dzięki, że jeszcze na tej ziemi jej za to podziękowano. Teraz odbiera tę najwyższą nagrodę - dodał lider opozycji. 

Kościół, w którym odprawiano mszę, wypełniony był po brzegi. 

- Umiłowanie wolności, szacunek dla wszystkich, którzy o nią walczyli cechował śp. Annę Walentynowicz do końca. To wszystko kazało jej udać się przed dwoma laty na uroczystości w lesie katyńskim - symbol walki o tę samą Polskę a jednocześnie wydarzenie, które przemieniło się w narodową tragedię bardzo dla nas wszystkich bolesną. Dzisiaj ponownie w tak bardzo nieoczekiwany sposób wydarzenie, katyński dramat jawi się nam jako tajemniczo rozpięty - powiedział podczas homilii ks. Andrzej Dańczak, opiekun Duszpasterstwa Akademickiego. 

Trumna z ciałem Anny Walentynowicz została wystawiona w kaplicy o godz. 13:30, a około godz. 14.00 odbyło się wyprowadzenie zwłok. 

- Ania, która całe życie walczyła o sprawiedliwość i prawdę dziś, mimo śmierci, staje w pierwszym szeregu tej walki wytrącając kłamcom ich atrybuty. Czujemy, że Ania jest w niebie i do dalszej walki potrzebuje naszych rąk, naszych ust i naszej odwagi. I to jej musimy przyrzec - zaapelował nad grobem Andrzej Gwiazda. 

Z kolei poseł PiS Antoni Macierewicz powiedział, że żegna Walentynowicz w imieniu założycieli Komitetu Obrony Robotników. - Byłaś czystą, przezroczystą iskrą, która mówiła zawsze gdzie jest prawda, a gdzie jest kłamstwo (...). Stałaś się po śmierci dla nas wszystkich symbolem drogi do prawdy o tych, którzy polegli nad Smoleńskiem. Drogi do prawdy, której nie zabiją prześmiewcy i potwarcy; ani ci, którzy chcą zrzucić odpowiedzialność na rodzinę (...) Bądź pewna, że nie zaprzestaniemy, z pewnością prawda ujrzy światło dzienne - mówił. 

To ponowny pogrzeb legendarnej działaczki „Solidarności”. W ubiegłym tygodniu prokuratorzy wojskowi przeprowadzili ekshumacje dwóch ofiar katastrofy smoleńskiej. Jedną z nich była Anna Walentynowicz; drugą Teresa Walewska-Przyjałkowska. Powodem ekshumacji były wątpliwości, czy ciała te nie zostały ze sobą zamienione. Badania genetyczne jednoznacznie wskazały, że tak się stało. Rodzina nie kryje rozżalenia całą sytuacją. 

- Niewątpliwie był to dla nas bardzo ciężki okres. Jesteśmy oburzeni tym co się wydarzyło, że doprowadzono do tego, że pomylono ciała. Jesteśmy oburzeni tym, gdyż babcia tyle zrobiła dla nas i dla całego kraju i jeszcze po śmierci była gdzieś zesłana do obcego miasta, do obcego grobu. Trudno wyrazić sławami te emocje, które nam towarzyszyły w tym wszystkim - mówił Piotr Walentynowicz. 


[źródło: Niezależna.pl / Radio Maryja]

https://www.youtube.com/watch?v=_nbbrhZqAD8

Wypominki - Anna Walentynowicz - cmentarz "Srebrzysko" w Gdańsku - 3 XI 2012

Opublikowany 03.11.2012

Zapraszamy do obejrzenia relacji z kolejnej wspólnej modlitwy i zapalenia zniczy pod krzyżem przy głównej alei na Cmentarzu Centralnym „Srebrzysko" w Gdańsku Wrzeszczu przy ulicy Srebrniki 12.

Spotkaliśmy się w sobotę, 3 listopada 2012.

Modlitwę poprowadził ksiądz Jarosław Edward Piotrowski z Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem św. Piotra i Pawła w Gdańsku Wrzeszczu.

Miejscem naszych spotkań jest nekropolia, wybrana na miejsce wiecznego spoczynku przez Panią Annę Walentynowicz, matkę „Solidarności", która oddała życie walce o prawa ludzi i niepodległość Polski. Nasza obecność i serdeczna pamięć jest tu szczególnie potrzebna teraz, kiedy Pani Anna, dzięki staraniom bliskich, spoczęła w grobie rodzinnym, po tułaczce wracając do nas w Roku Wiary. Niech smutek połączy się z naszą nadzieją na poznanie prawdy.

·                                 Kategoria

• Wiadomości i polityka

·                                 Licencja

• Standardowa licencja YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=pfVBzDpu0vg

Wojciech Sumliński : jedyny świadek nie żyje

Opublikowany 31.01.2014

WnetTV.pl

Wojciech Sumliński o nieżyjącym Leszku Tobiaszu - jedynym świadku w jego sprawie oraz zrabowanych przez służby dokumentach, min. dotyczących ks. Jerzego Popiełuszki

Dziennikarz Śledczy był gościem programu radiowo-telewizyjnego "Klub o", który prowadził Krzysztof Skowroński.

Zobacz cały program - WnetTV.pl

https://www.youtube.com/watch?v=KG-TyNCdEOk

Wojciech Sumliński - Polska umiera! cz.1b

Opublikowany 15.10.2012

Tajne komplety mają zaszczyt gościć Pana Wojciecha Sumlińskiego, który przedstawi Państwu, dlaczego Polska umiera.