Grób Poety

Nie wybiorę się dzisiaj na Powązki i Służew,

jeszcze kilka dni bym doszedł do siebie po grypie.

Będę usilnie naciskał na monitorowanie środowiska i sianie ZARAZY chemtreils.

Tak nas uszczęśliwiają CI, ktorzy chcą aby nas nie było. Tu i Teraz, na tym Bożym Świecie.

Dla wierzących Plan Blue Beam Project.

Wszystko można zrobić z ludźmi nawet objawienia boskie ale czy z Bogiem, można zrobić WSZYSTKO ?

http://www.fundacja-kaczmarski.org/index.php?tresc=grob

„...Pieśń człowieka doskonali, 
Człowiek znika, pieśń nie ginie. 
Tak śmiertelnik sięga szczytów 
I w tym tkwi realizm mitu.”

Jacek Kaczmarski
Powtórka z Odysei

Powązki

Pamięć Jacka wśród miłośników Jego twórczości jest wciąż żywa. Świadczą o tym nowe znicze i kwiaty składane na grobie barda, nie tylko z okazji rocznicy urodzin, śmierci czy święta 1 listopada. Przypominamy wszystkim, którzy chcieliby odwiedzić grób Jacka Kaczmarskiego, że znajduje się on na warszawskich Powązkach — Cmentarz Wojskowy, kwatera C31-I-17 tuje.

fot. A. Delgas

Renowacja grobu

Po akcie wandalizmu jaki dotknął grób Jacka podjęliśmy trud renowacji Jego nagrobka. Od początku prac przy nagrobku współpracujemy z Rodzicami Jacka, za pisemną zgodą Jego dzieci. Usunięte zostały kamyczki wokół płyty, położona została kostka a krawężnik został wymieniony na grubszy, z czarnego granitu, pasujący do wnętrza skał. Dziury, powstałe po wykradzeniu przez złodziei strun łączących dwie skały zostały zlikwidowane poprzez artystycznie wykonane nacięcia, zwężające się ku dołowi, wg pomysłu ojca Jacka, prof. Janusza Kaczmarskiego.

fot. K. Nowak

Dwie skały...

Pomnik nagrobny, który widzimy na zdjęciu, zaprojektował rzeźbiarz Grzegorz Kowalski, według wstępnego pomysłu Jacka Pechmana i Alicji Delgas. Jego symbolika nawiązuje do piosenki barda pod tytułem „Dwie skały”, a na płycie nagrobnej wyryto słowa:

„Po sztormach, burzach, nawałnicach, szkwałach 
Na dwóch bliźniaczych zamieszkałem skałach.
Jedna dla drugiej lustrem i wyrzutem,
A przecież z jednej energii wyklute.
Łączy je w głębiach niewidoczny korzeń
Którym na trwałe w sedno bytu wbite;
Tam, gdzie rozsądek — rozpaczą i grozą
Nadzieja — szaleństwem, 
szaleństwo — zachwytem.”
 

Jak zauważyli dziennikarze Gazety Wy- borczej — Jerzy S. Majewski, Tomasz Urzy- kowski: „Dwie części kamienia w pom­niku Kaczmarskiego to właśnie tytułowe dwie skały, wyrosłe z jednego kawałka. Z jednej energii. Przełamanie potężnego, polnego kamienia właściwie nie jest pęknięciem, lecz precyzyjnym rozcięciem. Głaz, który na zewnątrz jest szary i nijaki, po przepołowieniu i wyszlifowaniu ukazuje piękno swego wnętrza. Tak bywa też z człowiekiem, z jego duszą”.

fot. A. Delgas

Na jednym ze zdjęć prezentujemy ten głaz, który miał swoje miejsce w ogrodzie domu na Letniskowej w Gdańsku Osowej, gdzie mieszkał Jacek. Skały połączone były strunami z brązu, symbolizującymi struny gitary. Piszemy „były” bo... w marcu tego roku struny zostały skradzione! Brakuje słów na skomentowanie tego czynu, szkoda, że sprawca bądź sprawcy kradzieży nie po myśleli, że niszczą symbol, a przy tym uszkodzą skały... Fundacja im. Jacka Kacz- marskiego zwraca się do odwiedza­jących grób Jacka z gorącą prośbą: jeżeli zauważycie Państwo stare, wypalone już znicze, uschłe kwiaty — prosimy o zadbanie o wizerunek grobu Poety. Wspólnie możemy zadbać o porządek wo- kół pomnika.

fot. M. Kunicki, P. Matczuk