Był pracownikiem Gdańskiej Akademii Medycznej i pierwszy przewodniczący tamtejszej Komisji Zakładowej „Solidarności”. Od końca lat siedemdziesiątych związany z demokratyczną opozycją (najpierw z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Później z Ruchem Młodej Polski), współdziałał z Wolnymi Związkami Zawodowymi.
Uczestniczył w sierpniowym strajku 1980 roku w Stoczni Gdańskiej. Od 1981 roku członek prezydium Zarządu Regionu Gdańskiego „S”, przewodniczący Regionalnej Sekcji Służby Zdrowia, delegat na I Zjazd. Internowany po wprowadzeniu stanu wojennego, później kontynuował działalność związkową aż do niewyjaśnionej do dziś śmierci w 1983 roku.
